Χαραγμένα όλα, τίποτα δεν πάει χαμένο. Σημάδια που μένουν πάνω σου για πάντα. Και με δέρμα να τα ποτίσεις, δεν γεμίζουν με τίποτα. Αυτά είναι η δύναμη σου ή μια από τις πολλές(γη, φωτια, αέρας, ''είμαι ο captain planet''). Σε ακολουθούν και τα παίρνεις από πίσω, σαν να λέμε σκιές. Ξαφνικά ξεχνάς ότι υπάρχουν....ε, ρε φίλε πανηγύρια,ε,ρε φίλε πανηγυρια! Πανηγύρια που ποτέ δεν φαντάστηκες ότι θα διαδραματίζονταν μπροστά σου ή μάλλον φαντάστηκες αλλά ήσουν πολύ μαλάκας για να το πιστέψεις και απλά συνέχισες να χορεύεις. Βαλσάκια, καλαματιανούς, ζεμπεκιές, τρελός χορευταράς στους ρυθμούς του βαθύ υπνού και της υποτιθέμενης αιωνιότητας. Οι ουλές όμως ήταν πάντα εκεί να σου δείχνουν τα βρώμια σου, τείνοντας να φτάσουν μέχρι το κόκκαλο.
Θεούλης δεν υπάρχει, μαγικές λέξεις και ξόρκια; Μπαααα! Χαρτης για να γυρίσεις πίσω; Τς,τς,τς! Μπορεί να έχεις λέπρα και να μην το έχεις κατάλάβει, άστο, έχει ο θεός,κάνε ότι μπορείς....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου